Tanrım seni bana sundu..
Bilmiyorsun belki de sen, bulutlar kadar beyaz ve uzaktın bana. Ellerimle dokunacak kadar da yakın.. Gitarımın tellerindeydin bazen, en yumuşak, en hüzünlü notalarında. Bazen tuvalimden bakardı gözlerin, derin ve hüzünlü çizgilerde..
Bir günüm daha sensiz geçiyor ve içmek istiyorum ben. Artık neden diye sormuyorum, biliyorum ki neden niçinler bana yol göstermiyor. Kilitlendim sende kimseler çözemiyor. Yine masama oturdum seni yazıyorum, yazdıkça seni yaşıyorum ve bu bana huzur veriyor.. Keşke seninle şimdi yemyeşil bir ormanda olsaydık. Ağaçların etrafımızı sardığı yolda, yürüseydik yanyana..
Aslında seninle herşeyi yaşıyorum ben. Sabahları kocaman mutlulukla uyanıyorum, gözlerinin aydınlığı sayıyorum odama dolan güneş ışığını. Ona öyle içten gülümsemeliyim ki tüm kaygıları yok olmalı diyorum. Ocaktaki çayı demlerken, acaba çayım güzel olur mu? beğenir mi diye huzursuz oluyorum sanki sen oradaymışsın gibi..Kahvaltı masamı iki kişilik hazırlıyor, çayımı yudumlarken seninle sohbet ediyorum. 'Seni hayallerimde yaşamak değil de, gerçeğim olmanı öyle çok isterdim ki..'
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
