Sana Bay Mükemmelim Şiiri - Beyhude Dede

Tanrım seni bana sundu..
Bilmiyorsun belki de sen, bulutlar kadar beyaz ve uzaktın bana. Ellerimle dokunacak kadar da yakın.. Gitarımın tellerindeydin bazen, en yumuşak, en hüzünlü notalarında. Bazen tuvalimden bakardı gözlerin, derin ve hüzünlü çizgilerde..

Bir günüm daha sensiz geçiyor ve içmek istiyorum ben. Artık neden diye sormuyorum, biliyorum ki neden niçinler bana yol göstermiyor. Kilitlendim sende kimseler çözemiyor. Yine masama oturdum seni yazıyorum, yazdıkça seni yaşıyorum ve bu bana huzur veriyor.. Keşke seninle şimdi yemyeşil bir ormanda olsaydık. Ağaçların etrafımızı sardığı yolda, yürüseydik yanyana..

Aslında seninle herşeyi yaşıyorum ben. Sabahları kocaman mutlulukla uyanıyorum, gözlerinin aydınlığı sayıyorum odama dolan güneş ışığını. Ona öyle içten gülümsemeliyim ki tüm kaygıları yok olmalı diyorum. Ocaktaki çayı demlerken, acaba çayım güzel olur mu? beğenir mi diye huzursuz oluyorum sanki sen oradaymışsın gibi..Kahvaltı masamı iki kişilik hazırlıyor, çayımı yudumlarken seninle sohbet ediyorum. 'Seni hayallerimde yaşamak değil de, gerçeğim olmanı öyle çok isterdim ki..'

Böyle geçiyor günlerim, her anım seninle ve yalnız.. Etrafımda birileri var evet ve hayat devam ediyor ama kimsenin farkında değilim. Sensiz ortamda, çevremdeki gelişen olaylara omuz silkiyorum sadece umarsızca. Yüreğimde sevgin varken, daha bir sıcak, daha sevecen bir ben var buralarda.
Ne kadar çok izmarit birikmiş yine kül tablamda. Eyvah! Ya sende çok içiyorsan? Kıyamam tamam bu son sigaram olsun bu gün. Sakın sende içme.. Içimi çekerken derin derin, ciğerlerime senin kokun dolmalı. Sigaranın dumanı bozmamalı bunu..

Bunları sana neden yazıyorum biliyor musun? Yaşadığım her anı anlatarak seninde beni yaşaman için.
Bir ara kalemimi bırakıp balkona çıktım, rüzgar tatlı tatlı esiyordu. Oralardasın biliyorum.. Uzakta olsanda varlığın yeterli geliyor huzur duymama..Gözlerimi kapatıp, kollarımla sımsıkı sarıldım sana. Hayır! Kollarım boşluğu sarmadı sen varsın. Seni öyle güçlü hissediyorum kollarım asla boş kalmayacak.. Usulca öpücük yolladım, uyuyan gözlerine konarak, dudaklarını mutlulukla gülümsetmesi için..

Bazen içimde tüm gerçekliği ile yaşadığım, mümkünü yok bırakamadığım, bu saplantılı aşkı neye benzetiyorum biliyor musun? Hani küçükken çoğumuzun okuduğu bir kitap vardır, Oscar Wilde' nin 'Mutlu Prens' orada kırlangıçın, dere kenarındaki sazlara olan aşkından bahsedilir. sazların, rüzgarın etkisi ile her sallanışını, aşkına karşılık olarak algılayan kırlangıç.. Tıpkı benim gibi..
'Ben aşık, sen habersiz..' Sen benim bay mükemmelim, ben senin sevmediğin..İşte bu yüzden hayatından çıkmaya karar verdim çünkü, sevgi almak değil, vermektir ve huzurun için sana bensizliği armağan ediyorum.. Umarım bu armağan seni mutlu eder.
Bunu yaparken, yavrusunu evlatlık veren annenin içindeki yangını duyuyorum yada sevdiğinden acı haber almış sevgili gibi içim eriyor acıdan..

Hiç alev alev yanan ateşe (aşka) henüz yeni açmış bir gül attın mı? Karşısına oturup, yanışını seyrettin mi? Dikkatlice bakarsan eğer, göreceksin içimdeki yangını ve acımı hissedeceksin.. Kızıl alevde yanarken, gülün yapraklarından çıkan damlalar, aşkın verdiği acıyla kıvranan mecnunun gözyaşlarıdır sanki..

Keşke sevgim yalan olsaydı ve şimdi seni yok sayabilseydim. Binlerce parçaya bölündüm ve her parçam seni haykırıyor.
Seni sana bırakacak kadar çok seviyorum 'bay mükemmelim..'