Sana Bakıyorum Ey İstanbul

Sana bakıyorum ey İstanbul!
Karşımda bir şiir gibi duruyorsun.
Tüm şairlerin yazmak isteyip de,
Bir türlü yazamadığı.
Bit türlü anlatamadığı.
Bir şiir gibi...
İşte öylesine erişilmez,
Öylesine nazlısın İstanbul.
Kalem seni yazmaktan aciz,
Gönül seni taşımaktan.
Gül misali güzelsin ey İstanbul!
Koklamaya kıyılmayan,
Bin yıl seyran edilse,
Seyrandan bıkılmayan.

Sana bakıyorum ey İstanbul!
Güneş yeni doğmuş,
Topkapı Saray'ına.
Gökyüzü ağlamaklı,
Gökyüzü sana vurgun.
Koynunda bir meltem yeli.
Eminönü'nde yine insan seli.
Yapayalnız yürüyorum yollarında.
Fikrimde bir sen bir de nazlı yar.
Aklımda binbir muamma,
Binbir soru.
Ah İstanbul!
O Mavi denizin yok mu.
Hele o Emirgan Koru...
Sana bakıyorum ey İstanbul!
Tebessüm ediyor Çırağan,
El sallıyor Kız Kulesi.
Gelip konuyor yanaklarına,
Meleklerin busesi...