Sana Bakdığımda, İlk Sevgilim Gelir Aklıma

Bugün yine buluşduk seninle tenha bir sokakda
Ve dönüp sana her bakdığımda
İlk sevgilim gelir aklıma
Ne olur kırılma
Sen boşuna gelmedin bana
Biriken gözyaşlarımı başlattın sel gibi içime akıtmaya
Durur bakarım siyah kınalı saçlarına
Uzun ince kara kaşlarına
Uzanmak ister ellerim utancak yanaklarına
O kadar çok benziyorsun ki ona
Sen o'sun sanırım, sarılmak isterim boynuna
Daha ellerim kalkmadan kırılıp düşer iki yanıma
Bilemezsin, o kadar zorki o an…

Hep sorarsın ya, “bu duvar nedir aramızda? “
Anlarsın anlamaya, ama dilin varmaz anlatmaya
O an sende başlarsın ağlamaya
Silemem gözyaşlarını, ellerim bağlanmış arkama
Damlalar süzülür dudaklarından aşağıya
Kendimi görürüm akan gözyaşlarında
Başkada şansım yok sana dokunmaya
Bilemezsin bu duvarı kim ördü aramıza
Yaklaş bari bir sey söyleyeyim kulağına
Nasıl olsa yakında gideceksin cok uzaklara...
Dayanmak zor yokluğuna
Haberin hic olmayacak sana nasıl vurulduğuma...

Ve seni hep bekliyeceyim ilk buluşduğumuz durakda
Sonra tenha sokaklarda
Akan suyun kenarında
Köprü altlarında
Ve bazende AY ışığında…