her canlıdan birçift yürüyordu, sende gidiyordun aralarında
nuhun gemisi kalkıyordu, beni unutuveriyordun o tufanda
saflığın geliveriyordu hemen zeytin dalı gibi aklıma
umutsuzluğa düştüğüm anda, bembeyaz güvercinler ağzında
hiç anlatmadım insanlara seni, anlatamamda
yollara çıkıyordum peşinden, her neresi olursa
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu ne ya hep mitolojiden gidiyorsun. Bi elma, bi firavun, bir incir yaprağı eksik. Bu da güzel ama İbret kadar değil. (yok mu 2000'li birşeyler.)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta