Hiç bitmeyecek sandığım
Tertemiz bir aşk'tı sana yeşerttiğim
Tohum tohum, fidan fidan büyüttüğüm
Sevdi sandığım yüreğini, yüreğime eklemiş
Çocuk sevinciyle mutlu olmuştum
Seni çok seviyorum diyordun her fırsatta
Her kez mutluluk yağmurları ıslatırdı yanaklarımı
Bağrımda ki sensizlik yangınları sönerdi sözlerinde
Uzaklar yakınım sen, her an karşımdaydın
Gidişine hazırlık yapmıştım oysa çoktan
Yine de bir yıkıntıdan farkım kalmadı
Aklım biliyordu da, kalbim anlayamadı
Çok sevmiştim seni, çok
Sen anlayamadın, ben boşuna anlatmaya çalıştım
Anlatamadım
Üzülme birtanem
Ben içimde ki acıyla yaşamaya alıştım
Dil'im beddua etse de inanma, sakın alınma
Içim yanar ettiğim intizarda
Geri alırım hepsini her firsatta
Ben, öz canıma acımam da
Sana, asla kıyamam
9.12.2003 Münih 4:00
Saadet GüldürsünKayıt Tarihi : 4.1.2010 19:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!