Sana Âşık Olmaktan… (Vazgeçtim Artık)
Vazgeçtim artık;
Seni sevmekten,
Sana hüzün türküleri söylemekten,
Ve… Seni seviyorum demekten…
Vazgeçtim artık;
Her gün sana âşık olmaktan…
Vazgeçtim artık;
Adını sayıklamaktan,
Sana ilan-ı aşk yapmaktan,
Ve… Yüreğinde tutsak olmaktan…
Vazgeçtim artık;
Sana gül bahçemi sunmaktan,
Sundukça soldu güllerim;
Soldu sana sunmaktan…
Ve… Durgun sularında İstanbul’un,
Adını mehtaba sormaktan…
Vazgeçtim artık;
Sana esir olmaktan…
Artık korkuyorum,
Yüreğinde kaybolmaktan…
Ve… Her gece bu şehrin,
Kalabalık caddelerinde,
Seni sensiz yaşamaktan…
Vazgeçtim artık;
Köpük köpük erimekten…
Ey sevdamın GÜL’ü!
Senin bahçende solmaktan,
Ve… Bahçenin solan gülü olmaktan….
Vazgeçtim artık;
Vazgeçilmez olandan…
Her an seni yüreğimde yaşatırken,
Yüreğimi yüreğinde yakmaktan...
Ve… Sende yanmaktan…
Vazgeçtim artık;
Sana ram olmaktan…
Ben sende yok olurken,
Bendeki seni aramaktan…
Ve… Yeniden sende solmaktan…
Vazgeçtim artık;
Aşka inanmaktan…
Hazin hazin dökülürken,
Dökülürken yapraklar;
Bu hazan mevsiminde,
Yeniden sana âşık olmaktan…
Vazgeçtim artık;
Hayalindeki hayal olmaktan,
Ve… Her gece seni aydınlatırken,
Ben sende efil efil yanmaktan…
Vazgeçtim artık;
Hazan bahçelerinde,
Solan gülleri koklamaktan…
Ve… Vazgeçtim artık;
HÜZÜN ŞAİRİ OLMAKTAN…
Yücel Demirtaş
13-03-2009
Kayıt Tarihi : 14.3.2009 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!