Sana anlatmak istediklerim
Sana anlatmak istediklerimi kelimelere dökmek zor ama zoru istedin benden oysa ben zorları koynumdan çıkarıp o sahte dünyaya dalamadım hiç bir zamana ve ellerimi ne zaman bir sevgi dalına uzatsam o sevgi sardı beni yaktı içimi yakan belli yanan beli ama sahte kahkahalar arsında dururken o gözlerle süzülmekten korkuyorum ve nedense güven denen o saray duvarımı yıktılar yıkıldı yıkılan enkaz altında kalan ben oldum ve hep şöyle bir bahar yağmuru gibi görünüp gitmelerde boğuldum...
suçlu aramıyordum hiç bir zaman aslında tek suçlu kendimim nasıl olurda inanırım nasıl olurda kanatlarımı yolarak konarım onun yürek dağına bilsem asla uçamayacağımı koparır mıydım kanatlarımı işte be ben güvenden korkuyorum sıradan biriyim ne eksiğim çok belki de fazlam az ama sana anlatmak istediklerimi kelimelere sığdıramıyorum derin bir soluk alıp yeniden denerim kendi yargıçlığımı kendim yaparım alkışlanmak yok sevgi yok tebessüm yok o acımasız cellat olurum ve kendimi kendi ipimle asarım..
neden neden derim ben kaybetmeye abone olmuşum aslında hani becere bilsem bende takı cam en sahtesinden o sahte maskeden bende baka bilsem o pencereden ve bende yüzümün diğer yarısını kırpa bilsem ama olmuyor işte beceremiyorum aşkın en kralını yaşadım en kral acıları yaşadım ama aslında şikayet etmem de yersiz neden mi beni ben eden bu değil miydi bu yaşadıklarım sahte bakana sevgi ile baktım aşkım diye gelene aşkım dedim o hançerli okunu saplarken ben onu kalbime kazıdım benden gittiğinde bana kalan kalbimdeki çizgilerdi aslında şu gerçeği söyleyeyim mi ben asla KAYBETMEDİM kaybeden onlar oldu sakın ukalalık demeyesin öle değil çünkü ben köpek gibi severken onlar tazı gibi kaçtı soluk soluğa kalınca yorulunca durakladılar baktılar beklediler ama gelen yoktu ben itin sadakati ile orda kaldım evet canım çok yandı sahipsiz it gibi sokakta kaldım ama yalvarmadım ihanete....
Üyesi olmadım satılmış kişiliğin partisine sen istedin benden beni ben nasıl anlata bilirim ki sana beni benim işte sonbaharda soyulmuş kabuğu ile bir söğüdüm tam karşındayım ya dokun bana ya da yeşillenmeden dallarım uzak dur benden...
düşgözlü
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta