Sana Aktım Şiiri - Cuneyd Kuru

ben durmadan sana aktım
bir nehir gibi çağladım
estim gürledim
çok sevdim
acımasız bir aşkın girdabında
öldüm öldüm dirildim
sonra karaya vurdum
can çekişen bir balık gibi
sadece Güneşe baktım
öldüm dün gece
başka gözlerin içindeydi gözlerin
dokunmaya kıyamadığım yavri
sonra
döndüm tek kişilik hücreme
iyi burası
Karşıyaka vapuru çığırıyor
martıların içinden savruluyor albatros
rüzgara meydan okuyor sanki
o da ben gibi terk edilmiş
tek tabanca
bekleyensiz olmak
çizgisiz mavide ölmek gibi bir şey bu
kaz dağları ağlıyor sanki
ona gidemiyorum belkide ondan
dışarıda neler oluyor
evimi yaktılar
haberini aldım son mektupta
saatlerce dövdüm duvarı
fena kırmızı kan