Sana Ait Şiiri - Nusret Aygüneş

Bir ad vermişler bana
Al demişler bu hayat senin
Yanına bir de üzüntü koymuşlar bana sokulurcasına
İster at, ister sat diyemezsin, bu kaderin

Emin adımlarla bu karanlık yolda ilerle
Belki çıkar güzellikler önüne
Ama gülün dikenine benzer sevmek
Sevsen de taparcasına bu çaresiz ömründe

Kalbi yerleştirmişler bu emanete
Sevgi ve nefreti koymuşlar aynı koltuğa
Anlaşırlarsa güzel geçer zaman bu otobüste
Sevgiliye kavuştuğunda inecek olan nefrettir her seferinde

Bin bir türlü duyguyu barındırır
Bir nefeslik bu aciz beden
Sevgiyle canlanır solan kalpler
Yeter ki sevmeyi bilsin bu gönlü çalan

Benim de gönlümde bir tek sen varsın
Onu öldüren de canlandıran da sensin
Sen olmayınca değil beden, bu ruh neylesin
Sev yeter ki beni, kararan dünyam hayat bulsun