Senelerden 2000’di,
Mevsimlerden ilkbahar.
Aylardan Nisan’dı,
Günlerden Pazar.
Takvimde 17
Rakamı varken,
Güneş öğle vakti
Tam tepedeyken
Ben yine bu sahilde
Yürümekteyken,
Karşıma birden bire
Çıkıverdin sen.
O günden bu güne
Sen sevgilimdin.
Koskoca bir sene
Hep benimleydin.
Şimdi yıl 2001’de,
Yine mevsim ilkbahar,
Ay yine Nisan’da,
Gün yine Pazar.
Takvimdeki sayı
17 yine.
Vakit yine aynı,
Güneş tepede.
Ben yine bu sahilde
Yürümekteyim.
Her şey aynı, ben ise
Bu kez, sensizim.
Seni bugün burada
Görüp sevmiştim.
Bir yıl sonra burada
Bugün kaybettim.
Şimdi ben 2000’i
Unutamam bir daha.
Her ilkbahar mevsimi
Hüzünlü artık bana.
Artık Nisan ayını
Hiç mi hiç sevmiyorum.
Artık Pazar günleri
Sahile inmiyorum.
Artık her 17’yi
Sensiz yaşayacağım.
Artık her öğle vakti
Sana ağlayacağım.
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Bayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/18/sana-aglayacagim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!