Sana Şiiri - Ebru Aydoğmuş

Tükenen mutsuzlukların dibinde
Türküler söyledik zamana
Neler yaşandı
Neler yaşanmalı
Düşünme şu an canım.

Yaşanmışların anısına
Yaşanacakların hatırına
Bir ses kat sende.
Burada bu yerde
Ne çıkar var ne korku
Yükselt sesini ister
İster söyler gibi mırıldan.

Sevgi ağacından bir dal tut
İster kopart at
Dilersen yak
Korkutmasın seni yabancı diller
Ağlatmasın seni yalancı eller..

Gül gülebildiğince
Yakışır sana da
Gülmek her insana yakışır,
Gülmeyi bilmemek yoktur
Gülebilmelisin hayatın taa içine..

Kırsanda sevgini elinde olmadan kasıtsız,
Öfkeye yenilip.
Öfkene satmışsan da sevgini bir kez
Aynı hatayı bir daha yapma
Kırdığın kendi kalbindi, kendi sevgindi unutma.

Ne sırılsıklam ıslan sevgiden
Ne de susuz çorak kal..
Çiz sınırını.
Kendini kendin olduğun için sev
Sevgini tutsak etme
Hiç bir şeye
Hiç kimseye...

Biliyor musun?
Sevgiler şeker gibidir zaman zaman
Kırma dişlerinin arasında zevksizce
Aceleci davranma
Yerinde ve zamanında tat güzelliğini..
Hisset tüm varlığınla..

Güzellikleri severken
Narin olmalı yürekler
Hoyratlığa dayanmak zordur.
Zor olduğu kadar bıktırıcı ve utandırıcı..

İki yürek elele oturup
Göz göze
Zamana türkü söyler
Mutlulukların farkına varıp
Mutsuzluğu yok etmek üstüne.
Geç kalınmış mıdır?
Yanlış mı doğru mudur?
Pişman olunur mu?
Bilinmez.
Bildiğimiz tek gerçek
Sen ve ben..

Tükenen umutsuzlukların fenerinde
Türküler söyledik.
Sevgi üstüne,
Bilinmezlik üstüne,
Bildiklerimize,
Sen ve ben
Bizim üstümüze...