Sana** Şiiri - Kaan Yıldız

Kâinat hastanedir, hastadır cihan sana...
Uğruna canlar verir kim nice insan sana!

Padişah olsa eder yer ile yeksan tahtı,
Yüz görümlüğü eyler tacını sultan sana.

Yusuf'a emsal idir hüsn-ü cemalin senin,
Kûya atsalar ne gam, neylesin zindan sana.

Parmaklarından içer bozkır ab-ı hayatı,
Şevk ile hayran olur, bin ebr-i nisan sana.

Kurt ile kuş sahrada daim seni gözetir,
Seyyadı şekva eder, kırlarda ceylan sana.

Bir nazarın gökleri tutuşturmaya yeter,
Kamer zülfün paralar, aşk ile mestan sana.

Burak ile yel gimi geçtiğini göreydi,
Ukbayı, ram olurdu Sultan Süleyman sana.

Yüz suyun hürmetine yaratılalı âlem,
Ehl-i zemin kurbandır, ehl-i gök hayran sana.

Şu kocaman kainat aşkının eseridir,
Sana hasrettir sahra, muhtaçtır umman sana.

Çağlara faş olmuştur senin şanlı gelişin,
Ne geçmiş ne gelecek değildir nihan sana.

Yer gök çalkalanırken şuhların âhı ile,
Bütün sevdalar, aşklar, özlemler toptan sana.

Bir kere gelip dindir, şu hasret yangınımı...
Şifa sende, Ya Tabip, tâbîdir Lokman sana.

Şu dünya sürgününde, günaha batmış gönül,
Bir adın duyanda şad! Meftundur ondan sana.

Ahir yerde nebiler hep dilencin olacak,
Unutma ben kulunu, yakışmaz nisyan sana.

Aşkına düşmüşlerin bahtı kara yazılır,
Varsın kara yazılsın, fedadır Kaan sana!..
(A.S.)

Kaan YILDIZ
(2018)