Bu sana son mektubum...
Öncekiler mi?
Öncekiler hiç olmadı.
Öncekiler yoktu ama,
Umut ışığı kadar parlak gözlerin vardı
Sen vardın...
Çaresizliğimi görmedi belki
Ruhumu delen bakışların
Şimdi...
Şimdi çaresizim işte
Sensizlikte boğuluyorum
Sensizlikte...
Sensizim...
Düşünceleri uyuşturan sessizliğe teslim kalbim...
Bilmem, artık atmıyordur belki..
Çaresizim..
Düşününce büyüsü kaçacak gibi
Ama düşünmeli
Nefes almadan yaşayamıyor insan.
Nefesim sensin, parlak bakışların
Solumalı, zehir olsa da..
Solumalı insan aşkı
Çaresizim...
Gözlerim görmez sensizliği
Kulaklarım duymaz..
Kalbim mi?
Bilmem, belki atmıyordur artık.
Sert bir taş kadar duygusuz dünya sensiz...
Bilinmez belki taşın da duyguları vardı...
Belki bir kaya parçasına vurulmuştu zamanın birinde...
Kim bilir...
Anla işte, anlatamıyorum anlamsızlığı...
Benim derdim bana yeter zaten.
Yetti bile...
Sensizlikte boğuluyorum.
Sensizlikte...
Kayıt Tarihi : 4.8.2003 14:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!