Karanlıkta bir meşale olsan dahi bakmam sana,
Çölde su kuyum olsan, kutupta ateşim olsan,
Yine de şöyle bir yüzümü çevirmem sana.
Toprak olsam, çatlasam, yarılsam
Susuzluktan!
Bulut olsan derim: ‘’ Bana yağma! ‘’
Ben kuş olsam, hatta kanarya,
Ve kanat olsan sen de
Bir ömür uçmamayı yeğlerim de,
‘’ Gel beni uçur! ‘’ demem sana.
Sen mürekkep olsan
Hatta denizler kadar fazla,
Kalemimin ucu kurusa, yazmasa;
Yine ‘’ gel damla ‘’ demem sana!
Defter olsan yazmam,
Ekmek olsan yemem,
Şiir olsan okumam,
Şair olsan,
Yok, yok
Yine de dönüp bakmam sana…
Kayıt Tarihi : 18.1.2014 19:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!