Sana... Şiiri - Tokatlı Zâti

Yalnızlığın hüznü çöktü üstüme
Damarımda akan yine sen oldun
Kaldırdım da kafamı sessizce
Gölgelerde bulduğun yine sen oldun

Gurubun seyrine daldım da bir gece
Gökyüzünde gördüğüm yine sen oldun
Tan yerinde ağarınca güneşim
Kalbime doğan ay, yine sen oldun

Köpük köpük kabaran sular
Deli gönül sel oldu çağlar
Sabreyle ZATİ geçer bu yıllar
Bulunca kaybeden yine sen olma!

Takriben 2000
Topkapı / İstanbul