Sana Şiiri - Nedamet Dalsarar

Seni uzaktan sevmek.
Öyle zor ki.
Sabahlara sensiz uyanmak...
Geceler öyle sessiz ki.
Bütün gün sensiz olmak.
Bir tarafım öyle eksik ki.
Sen yokken...
Hiçbir şey dolduramaz yerini.
Bir hayalsin zaten bende.
Bedenim çok uzaklarda.
Ama bil ki ruhum hep seninle.
Yıldızlarda hep seni görürüm.
Gece gökyüzüne baktığımda.
Adını sayıklarım hep.
Her gözümü kırptığımda.
Her gece yatmadan önce.
Seni öperim yavaşça.
Hisseder misin bilmem.
Ama umarım hep allahtan.
Hissedesin diye...
Neden gelmezsin rüyalarımda yanıma.
Orada tutsan elimi.
Seni hissetsem yanımda.
Öyle zor ki.
Sen yokken seni yaşamak.
Gecenin ıssız karanlığında.
Sensiz yok almak.
Ne zaman seni arasam.
Yoksun yanımda.
Seni öyle arıyorum ki.
Zor anlarımda.
Ama ulaşamam.
Duyuramam sesimi.
Ne kadar çabalasam hep boşa.
Çünkü o kadar uzaksın ki bana.
Dağlar...
Taşlar...
Denizler...
Kilometreler var aramızda.
Birgün.
Çıkar mısın ki karşıma.
Tutar mısın elimden.
Sarar mısın sıkıca.
Her anımda.
Yanımda olur musun?
O günler gelir mi acaba.
Yoksa...
İkimiz de kuru bir yaprak gibi.
Savrulur muyuz dört bir yana.
Nasıl bitecek bu masal.
Hayaller gerçek mi olacak.
Yoksa...
Kapanacak mı bu sayfa...
(2007)