Sana Şiiri - Burhan Gündoğan

Sana kaç kez dedim bir daha gelme
ve sen yine geldin
içimi orada bıraktığım ezgilerle vurarak

sana kaç kez dedim
ağız dolusu gülme böyle
ama sen yine güldün
vururken eğri gölgesi öğlenin
kurtuluşum kaçmak ya
say gitsin bitişime
aldın düşlerimi pencere önünde
dünyanın tasasını resimlemek mi serüvenin
kaç kalp yandı bu yüzden
bilmezdin
yeni
ne bilir eskiyenin dilinden

burda gitmiştin ya
içim bir ateşti
gecenin teninde yürürdüm
bir ah gibi bakışın yüzümde
neden böyle oldun derdin

düşlerim yolda
umutlarım koynumda
yine bakacaksam sana
dur
ağzımda bir küfür var
ilk kez dolu vurayım sokaklara
ilk kez ruhsatsız dalayım böyle

Kırılsın kaldırımlarda uyuyan evsizlerin uykusu
bana sevincini versen gelirim
nerde iç geçirdiğim çocukluğumun kızları
salına salına yürüyüşleri
bakışlarındaki gizdir elimi gezdirdiğim

öfkem gitmiş
kırk dokuz vuruyor yüreğim
söylemesem delirir iliğini söktüğüm gömleğim