Sana Şiiri - İlker Köken

Şimdi yine seni düşlediğim bir gecedeyim
Her defasında aynı hayallerle bakmak gözlerindeki umutlara
Ve her defasında aynı suskunlukla ayrılmak yanından
Senden...
Konuşmadan sadece kasırgaların savurduğu
Ve bendeki umutları biraz daha uzağa atan sesindeki hüzün
Fark edilmesi zor bir hayalin yokluğundaki acı
Yazılan sadece yazılmış olmasından
Ve yazılması gerekenler için kifayet bulamadan gereksiz cümlelerle
Yalnızlıklarla ve boşlukla doldurulan sayfalardaki son söz
Yine ne yazdığımı bilemeden yatıcam
En sevdiğim mabedim olan; ölüm kokulu yatağıma
Gözlerimdeki umudu çakıcam tavandaki deliklere
Ve sigaramın son nefesini çekerken
Yastığımı arıycam istemeden
Yatağımdaki serinlik rahatlatacak beni
Sonra hayallerimin eşliğinde sabahı karşılıycam sessiz ve uyuyarak
Olman gerekip olamadığın yanımdan kalkıcam
Lanetlerimi bir şişeye koyup
Bilmediğim bir deniz efkarına emanet edicem kaygısız
Yine umutla başlayan günümü sensiz bitiricem
Kızıllığında isyan ettiğim gökyüzü
Beni kabul edecek en konuksever haliyle…