...Sana... Şiiri - Sevnur Şaylan

Seni,ne zaman düşünsem,
Bahar gelir en kurak iklimlere bile…
Bir şarkı söylenir içimde Sezen dilinde…
Sana,ne zaman baksam,
Bir nehir gibi çağlar sevdam gözlerimden…
Yeryüzünde,her dilde,ne kadar güzel söz varsa,
Sana söylenmeyi hak eden,
Yetmiyor nedense…
Ya da,konuşamıyorum ben…
Sen,
Anla…
Seni,ne zaman özlesem,
Ki her zaman,
Ki her zaman…
Beyaz güvercinleri kıskanırım mavilerde…
Hele ki biri senin olduğun yerlere süzülüyorsa nazlı nazlı,
Bırakıveresim gelir sensiz anlamı olmayan bedenimi uçurumlardan…
Geliveresim gelir aniden…
Çıkıveresim bilmediğim yollara,
Sana vardıran…
Bu şehir senden yoksunken,
Susuveresim gelir,görmeyesim insanları,oturup pencerenin önüne,kalkmayasım gelir,
Sen gelivermeyince…
Sana,ne zaman dokunsam,
Yağmurlar yağar suya muhtaç çöllerde…
Bir yavrunun karnı doyar akşam vaktinde…
Ruhum beslenir o anda,
Kalbim yeniden hayata döner sanki,
Yaşamak o an güzel olur,yaşanmaya değer olur,
Senin yanında yaşandı mı birde…
Seviyorum seni…
Seni seviyorum…