Bir gül tebessümüyle erirken köhne zaman
Visalin bahçesine yâr yüzün elem diker
Kör çığlığın kuşatır nazmın asumânını
Yokluğun umulmadık en şer yerlere çeker
Elinde solmuş güldür en fani nedametin
Hüznün ki yürekleri çorak sevgiye eker
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta