Sana Şiiri - Adem Korkmaz

Sana...

Gibilerin içindeki gibilerden
Bir şiir kadar zarif,
Bir o kadar ağır seni sevmek
gözlerindeki manalı ışıltıyı
Benim için bir lutuf bir an görebilmek

Yalnızlığın sultan olduğu bu yerde
Sessizliğin içindeki,yalnızlığın içinde
İhtiyarlığa akan bir ırmak!
Gözlerindeki son deprem,son tufan
Korkarım bu gece karşıma çıkacak! .

O an zor,zor oldugu kadar da tatlı
Sırf tatlılığın adı kalıyor,çaresizlik olunca
Birde yalnızlık; kırıyor kolu kanadı
Ulaşılmak istenen sen olunca
Anlamsızlaşıyor kahır dolu hayatın anlamı.

Ay ışığı olduğu gecelerdeki bulutlara bak!
Sana beni aratmaz onlar
Çook geç şimdi bulutlar gibiyim.
Benim gibi sende hatıraları yak
Faydasızki yosun tutmuş kayalar gibiyim.

Merhamet etmiyor,yalvarsanda yanlızlık
Ne kadar kaçarsan kaç,
Ne bir hayır,ne bir vefa bekleme
Bak yine geldi yılgınlık,
Bir şeyler hatırlatıyor,başındaki tac!

İhanet etmiyor,yakarsanda çile
Kendin bile düşmandır kendine
Görürsün bir bak hele yıllarına,
Ne o? Yine gül yüzüne kapattın ellerini
Yoksa ağlıyormusun gülüyor gibisine?

Fatda etmiyor pişman olmak,geçince ömür
Niçin kurumuş bilirmisin gül?
Senin gözlerinde bir gün gerçeği görür
Hoş gör,yine çoştu deli gönül
Şair yine şiire sarılmış hoş gör.

Sana yazılan şiir kervanına bir şiir daha
Sein ilhamınla yazılan şiirleri
Sevdiklerine gönderiyor sevenler,
Kıskanıyor heceler,heceleri
Boş ver haberin olmasın senin,
Bahtiyar olsun sevenler...

Develi 1996