Sana güvendiğimden gidiyorum, sanma
Kırdığın kalbi unuttum, sanma
Derdim dağıldı da elini tenimden attım, sanma
Söz bitti ama sustum, sanma.
Bin kere öldürdüm seni,
Bin kere yaşattım yine!
Umutla baktığımı sanma
Yazdıklarım çaresizliğimden,
Seni artık sevdiğimi, sanma.
Çizilmiş bir yoldayken,
Dönmeni beklediğimi, sanma
Soğuktur hava, üşütürüm bu gece
Bakmanı beklediğimi, sanma
Sanma derken bile, san'manı beklediğimi sanma...
Kayıt Tarihi : 20.11.2024 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dönüşü olmayan bir kişinin sessiz çığlıklarıdır karanlık ve zorlu bir hayata kafa tutarken sevdiğini yanında istemesinin bir o kadar söylemeyecek kadar korkak ve gururlu olmasıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!