Sen, mermi yaratırsın;
Ben, ondan saray yaparım!
Suya ektiğin kamışı
Keser, biçer ney yaparım!
Yuvada Havvâ'ya gelin,
Âdem'i güvey yaparım!
Şu manâsız mesafeyi
En yaparım, boy yaparım!
Yeter ki sen... ver ben ondan
Mutlaka, birşey yaparım!
Bir yalıncık gönderirsin;
Tarar, süsler bey yaparım!
Gökteki öksüz dilimi
Bayrağıma ay yaparım!
Kayıt Tarihi : 24.2.2001 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte bunu için ölümsüzsün büyük usta!
“İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
….
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.”
Necip Fazıl üstad, insanı böyle tanımlamış, değerli üstadım. Oluklar maalesef çift. Emilen çift nesne gibi. Bir sineden çiğ süt akar, kirlenmiş ruhun en kirlisi. Birini dürüstlüğün özü insanlık sıcağıyla pişiriri, nura dönüştürür, hem sütünü hem emeni…
Kirlenmiş zihinlerin kirli dilinden kin ve kir fışkırıyor, katran karası ve zehirli…
Ruhun şad olsun, mekânın cennet olsun.
Allah’ın adaleti şaşmaz…
SEÇİCİ KURULA TEŞEKKÜRLER.
Fırsatım olmadığına ve geç bakabildiğime hayıflandım.
fikre saygı çerçevesinde..
TÜM YORUMLAR (19)