Samud Şiiri - Mehmet Yöndem

SAMUD

Karanlık tanrılara sunduğun leşle avun
Ateşle ciğerime doğrulttuğun silahı
Etimde cındar iken şimdi ne tez unuttun
Bir bilge edasıyla fırlattığın bakışı

O gün bu gün eskidim ne delilik ne rüya
Göğün boz kuşlarını ürküttü samudluğum
Sonra dilim çözüldü birden yansıdım suya
Gözüm üstüne bir göz eğrelttim de yoruldum

Kan lekeli esvaplar giyip örttüğüm kambur
Bilmem ki kurtulur mu deşerse beni yaram
Vakitsiz çürüyenler elbette unutulur
İşte ben delilikle tehdit ettiğin adam

Böyle değildi hani bize toprak bize nem
Tohumlar çatladıkça biz de serpilecektik
Görmedi dedi herkes böyle bir kışı alem
İçine çöktü dünya biz buna vuslat dedik

2002