Samsun Güneşi Şiiri - Nihat Malkoç

Nefes alamıyorduk, yürekler dardı o gün
Kalpler hürriyet için aşkla atardı o gün
Milleti prangadan azmi kurtardı o gün
Esaret buzlarını eritti o kor ateş
İçimizi ısıttı Samsun'dan doğan güneş

Milletim yaşayamaz, hürriyetsiz ölürdü
Samsun ufuklarından bir karaltı belirdi
Bunu gören işgalci öfkesinden delirdi
Hürriyete atılan zarımız geldi düşeş
Türklüğün gururuydu Samsun'dan doğan güneş

Özgürlük ateşini yakınca büyük Gazi
Gözümüzde canlandı o ihtişamlı mâzi
Millet gitti yolundan, takip eyledi izi
Emrine amadeydi Mehmet, İsmail, Ökkeş...
Heybetli dağ gibiydi Samsun'dan doğan güneş

Hürriyet göklerinde huzura çırptık kanat
Ölümsüzlüğe vardık, zalim düşmana inat
Tozu dumana kattı, şaha kalktı doru at
Bayrağa saldırırken nice hadsiz, nice keş...
Bize yolbaşçı oldu Samsun'dan doğan güneş

Özünden kopanları öze getirdi Gazi
Memleketi yokuştan düze getirdi Gazi
Küstah palikaryayı dize getirdi Gazi
Yurdu talan ederken birkaç eşkıya, kalleş...
Set oldu önlerinde Samsun'dan doğan güneş

Denizler dalgalandı masmavi gözlerinde
Umut ve güven vardı kararlı sözlerinde
İstikbâle yürüdü mâzinin izlerinde
Bedeli candı yurdun, vatan değildi beleş
Gönlümüzü harladı Samsun'dan doğan güneş

O alev saçlarıyla güneşi kıskandırdı
Heybetli duruşuyla Alparslan'ı andırdı
Bir 10 Kasım sabahı yürekleri yandırdı
Karanlıkta dolunay, oydu yıldızlara eş
Türk'ün haysiyetiydi Samsun'dan doğan güneş