Dolu şampuan şişesinin içindeki, köpükleri yarıştıran çocukluğumu anımsadım.
Hep büyükler kazanırdı.
Yine de tekrar tekrar yarıştırırdım,
Bir umut belki birgün küçük kazanır diye.
Büyüdüm ama uslanmadım...
Hala giriyorum galibi belli yarışlara.
Aynı yola giriyorum,
farklı sokağa çıkamıyorum.
Zamanla yarışıyorum,
Kum saatindeki kum gibi tükeniyorum...
Kayıt Tarihi : 22.12.2019 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!