Zamanında iki kapılı evde
Oturan Melahat'i tanımayız.
Son yirmi yıldır hepimizi gece
Konan mahallerin koruk memeli
Kraliçesi emzirdi soluksuzca.
Ne hüzün var gözlerde ne savaşım
Kollarda: belki manidar bir gülüş
Yüzde o kadar, daha fazla değil.
Fer sönünceye kadar saçımızı
Şampuanladık ve almaçlarız
Yoz kanalları aldı geceleri.
Kayıt Tarihi : 15.1.2008 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!