Şampiyon Oldu Kötülük.

Sıfırdan bir mutluluktu
Bir ömür uzun soluklu
Ak bayrak biraz soluktu
Hücûma kalktı kötülük

Çalım yaptı oyun etti
Gâlibiyete gol yetti
Bir sezonda böyle bitti
Şampiyon oldu kötülük

Meydan döndü balçıklara
Tuşa geldim açıklara
Ayân beyân açık ara
Ofsayıt oldu kötülük.

Kasıt olmadı dilimden
Dokunup geçti elimden
Ansızın vurdu kalbimden
Penaltı yaptı kötülük.

Alana saldım piyonu
Anlamadım ispiyonu
Bu hayatın şampiyonu
Toz kondurmayan kötülük.

Gözlerinin karasına
Merhem olsam yarasına
İki takım arasına
Transfer olmuş kötülük..

Ağlayan sen bir ben oldum
Gol yedim saçları yoldum
Taca çıkan bir ben oldum
İçerde kaldı kötülük.

Yüklenirken arâz doğar
Yürekleri garaz boğar
İyilikten maraz doğar
S.Efil yaşasın kötülük.