Şampiyon Şiiri - Cihat Şahin

İdman için kamplarda, yıllar yılı kışlamış!
Kılıç gibi bilenip, işe hızlı başlamış!
Sonra çıkıp meydana; rakipleri tuşlamış!
Neticede görmüş ki; olmuş arzda şampiyon.

Uzun yıllar bu unvan, hiç çıkmamış elinden!
Alamamış hiç kimse, kemerini belinden!
Çok memnunmuş pehlivan, elbette ki halinden,
En sonunda rakipsiz, kalmış arzda şampiyon.

El üstünde tutulup, ağırlanmış her yerde!
İzzet, ikram yapılıp, uğurlanmış her yerde!
Saygısızca tavırlar, görülmemiş bir yerde!
Şu dünyada layığın, bulmuş arzda şampiyon!

Yiyip, içip eğlenmiş, düşünmemiş yarını!
Gençliğinde harcamış, tüm dünyalık varını!
Asla hesap etmemiş, sonda zarar, karını!
Yaşlılıkta gam keder, dolmuş arzda şampiyon!

Düşünmemiş; “hayata niye geldim ben? ” diye.
İnanmamış şu dünya; yol üstünde han diye!
Hesap etmiş ölümü; insan için son(!) diye!
Sekeratta saç, başı; yolmuş arzda şampiyon!

Güreşmemiş onunla; gerçek rakip bilerek!
Her emrine ram olup, tuşa gelmiş gülerek!
İmtihanı kaybetmiş, saf dışında kalarak!
Yenilgiyi sırf nefs'ten, almış arzda şampiyon!

Cihat ŞAHİN
02.06.2010-İZMİR