Samira Şiiri - Aytaç Öztürk

seni bulduğum anda kaybettim
görür gibiyim kamçılarını
dostun düşmanın
arada bir duyar gibiyim seni
hükmünü sürerken gri tonlar
avlumuzda
demir dediğin de erir

seni bulduğum anda kaybettim
az değil çok bile
buyruk değil merhamet
sen de merhamet et

diktiğimiz fidan bekliyor
fidanın yanında biri bekliyor
kapıları açtım dön diye
ateş yaktım bil diye
bir şey daha yaktım
odunsuz dumansız
o şey de beni yaktı
seni bulduğum anda kaybettim

güle selam durdu bülbül bir gece
o gece uyumadım
diğer geceler gibi
ve hep kavga etti ayaklarım
hiç aynı yöne gitmediler
seni bulduğum anda kaybettim

anlamadın halimden de
kızdın ama sormadın
zaten sormadın son günlerinde
soldun

seni bulduğum anda kaybettim