Ağzıyla konuşanları çok dinledim.
Bazende kulağıma dinletmedim.
Ancak yürekten konuşanlara daima kalbimle baktım.
Buyüzden yürekten duyduklarıma bir göz ve görüş ekledim.
Ve ne kadar kapalıda olsa göz, iç ses ve duyuş idrak oluyordu samimiyetin duyuşunda anlaşılan.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta