Samimiye aşıktım ben
Yüzlerde yakaladığım zaman
Sürüklenirdim peşinden
Önümde vadileri olurdu
Ortasından hüzün çayı akar
Kenarlarında gülücük çiçekleri biter
Üstlerinde yalnızlık süzülürdü.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta