Samimiyet Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Yıkılmak çok göreceli bir kavram,
Ne zamandır çağan edemem bilirim.
Bir sıcaklık ararım,
Biraz duygusallık.
Esnaf lokantalarının önünden geçiyorum;
Belki de yeryüzünde kalan tek samimiyet,
O küçük ve samimi dükkânlarda,
Her seferinde duyarım uzaktan
Zeki Usta'nın sesini.
Gözüm bir fotoğraf çerçevesine takılır,
Hatırladığımla üç sene öncesini anlatıyor,
Fazladan acar olduğum bir anı parçası;
Acılarımı biriktiriyorum,
İçimde biriktiriyorum acıları,
Lidyalılar dünyanın en kötü ırkıdır belki
Baba oğlu düşman ettiler birbirine,
Acılarımın üzerinde barçın bir elbise;
Sesini duyuyorum..