Samîmiyet Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

SAMÎMİYET

Samîmiyet duygusuyla eğleşenlerle
Bir zaman vakit geçirip eğleniyorsun
Duygular kendi başına yola düşünce
Sen de bir yabancı gibi el'leşiyorsun

Samîmiyet eğlence mi cümbüşü ola
Zamana süslü çanta mı takılsın kola
Duygular kendi başına sola koşunca
Sen de bir tabancı gibi yel'leşiyorsun

Duyguların en âlâsı samîmiyet fırkası
Bir vakit ki ne ola zaman onun hırkası
Yola çıkan duygular benliği de aşınca
Sen de bir sabancı gibi bel'leşiyorsun

Samîmiyet tuğlanca mı dam başı ola
Ruhlara forslu punta mı çakılsın kula
Sola koşan duygular hiçliği de eşince
Sen de bir çıbancı gibi kel'leşiyorsun

Samîmiyet duygusuyla çağlaşanlarla
Bir zaman sükut taşırıp selleşiyorsun
Duygular kendi başına zul bölüşünce
Sen de bir abancı gibi del'leşiyorsun

...

Samîmiyet eğleşilmez o eğilir insana
Her kalbi evi bilmez o da bağlı ihsana
Duygular sayısız da samîmiyetsiz sıfır
Yitirilmiş insanlığı samîmiyet saysana ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]