Samimi ve Sıcaktı Şiiri - Hasan Çekmecel ...

O karlı bir kış günü,
Soğuğa, ayaza inat,
Toprağı yaran kardelen misali,
Yaşama gözlerini açmıştı.

Alımlı olmasına alımlıydı.
Bir ceylan gibi ürkekti bakışları.

Minik bir serçe gibi,
Uçma hayaliyle kanat açmıştı.
Kendince, güneşe yıldızlara uçacaktı.
Çırpınırken tek ümidi,
Özgürce, insanca yaşamaktı.

Yüreği umutla dolu,
Samimi ve sıcaktı.

Hayallerine doğru yelken açmışken,
Ecel onu kaparcasına,
Yaşamdan koparıp, kaçtı.

Gittiği gün yazdı.
O gidene dek,
Hem okudu, hem de yazdı.

Zamansızda olsa yolculuğu,
Kimseyi şaşırtmadı gidişi.
Çünkü herkes farklılığına alaşıktı.
Deli doluydu ama
Hayat ona, oda hayata,
Çok, ama çok yakışmıştı.

Ölüm diyara çökünce,
Etrafı renksiz bir çığlık sardı.
Artık her şey anlamsız,
Onsuz yaşam, soğuk ve ayazdı.

Defne;30.04.2017