Şamilin Destanı Şiiri - Murat Karaosmanoğlu

Dağlar biraz daha büyüsün, denizler karışsın göllere.
Gece ay doğsun, inci taneleri dökülsün gözlerden,
Kırılsın ışık gözyaşlarımda. yedi renk çıksın meydana.
Bir ateş yansın tam ortada, alevler dans etsin karanlıkta.
Çatırtı sesleri ,eşlik etsin rüzgara,sırtlan korksun,baykuşlar sussun.
Sözler, özlere karışsın, heybetlensin yürekler,
Kadim hikayeyi çocuklar anlatsın, katıksız ve yalın.
Kızlarımın gözüne bakan ceylanlar, utansın gözlerinden.
Erlerimin yürek sesleri, it gibi kaçırsın aslanları.
Kartalın hikayesi yayılsın etrafa, kulaktan kulağa.
Hatta haykırsın, erler, yürekler, tüm dünyaya.
Bataklıklar kurusun, yoku öldüren, vara yeminler okunsun.
Dolunaydan,hilale sabretsin canlar, hele sisler bir kalksın, duayla.
Şamilim, atam, yiğidim, erim, yazılmazmı sandın destanın.
Yazdılar, yazdım, yazacaklar.
Yeterki dağlar yerinde dursun, yeterki gökte, bir tek kartal uçsun...