Ben bu gece hayaldeyim
Kimisine göre gerçek olmuş kimisine göre hayal bir yerdeyim
Oturdu benimle birlikte bir hayale yüzlerce kara
Birden bir ışık beliriverdi benliğimde
Aldı gözümdeki bütün farklı renkleri
Herşey birdenbire gözümde beyaz oluverdi
Birden yapayalnız kaldı o yaşlanmış yüreği ile baş başa
Sayfaları yırtılmış eski ciltli kara kaplı bir defterdi adeta
Hep hüzün hep ayrılık vardı sayfalarında
Sordu kendi kendine ulan hiç mi güzel yaşamadım
Beni hiç mi seven olmadı ömür denen bu uzun yolculukta
Yazık çok yazık diyerek hayıflandı
Nizami bir aşktı bizimkisi
Herkesin yaşadığı kadar aşina
Herkesin bildiği kadar basit ve tanıdık
Ben seni seviyordum sende beni
İkimizde gözgöze geldiğimiz zamanlarda
Gözlerimizde birbirimizi görürdük
Ne olursun gitme bu akşam
Biraz daha kal yanımda
Uzun uzun bakışalım seninle
Hasrete kısa da olsa bir son verelim
Albeni koynuna bu gece sıcacık sar beni
Yılların acısını çıkaralım adeta
Hepsi birer çocuktu hamur misali
Hepsi birer gelecek yoğurmak gerek
Hepsinin birer hikayesi vardı kendilerinin yazmadığı
Çoğu yetim, vatanından ayrı Vatanları hemen yanıbaşlarında, çok uzaklarda
Dillerine pelesenk olmuş, herkeste aynı şarkılar
Anne baba duası ve vatan özlemi ''Yar eşkiyle yana yana, ayrı düştüm ellere ben''
Işıl ışıl rengarenk olur sokaklar
Akşam olunca bu şehirde
Her haneden ayrı ayrı şarkılar yükselir her yer aydınlanınca
Kimi aşk yüklüdür kimisi sevda
Her hüzmesi ayrı bir sevince boğar insanı
Sokaklar bütün güzelliklerini sergiler akşam olunca
çağırsam gelmezsin biliyorum.
şu an sen başka yerlerdesin zihninde.
hayır cevabı almaktan korkuyorum.
bir yandan da kendime söz geçiremiyorum.
aklımda, fikrimde, günümde, gecemde hep sen varsın.
zamanı ken dimce ikiye ayırıyorum.
Doğum günü denen şey nedir acaba
Takvim yaprakları bir kez daha bitiyor
Bir yıl daha yaşlanıyor insan
Ayaklarının altından bir taş daha kayıyor
Bir adım daha yaklaşıyor ölüme
Yaptıkları ve yapamadıklarının hesabı
bu uğurda akıttığım kaç damla gözyaşı oldu bilmem
her yaşta ayrı bir çare olmuşuz çaresizlere
gözyaşı dediğime bakmayın sakın hepsi birer nur-u dilağra
her damlası birer deniz feneri
damlayınca dibi kara okyanusun üzerine
ta ki bir sonraki damlaya kadar
hep güzel söyleseydi dil.
belki çekilmez olurdu hayat.
arada bir darılmak, barışmak.
bu hayata katar tat
bunun içindir ki bir iki söz için
küsmemek gerek dile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!