Bir siren sesi duyuldu uzaklardan,
Kalbimi alıp uzaklara götüren,
Bir siren sesi duyuldu uzaklardan,
İnsanın her saniye yüreğini eriten...
Hayatın son dakikaları geçerken,
Denizi dinliyorum bu gece,
Sana olan hasreti anlatıyor bana,
Sana giden yolların sonsuzluğunu,
Sana ulaşmanın ne kadar zor olduğunu....
Ay denize yansıyor, deniz ise suskun,
Dalgalarında bile duyulmuyor nefesi,
Bir kır evinin bahçesinde rastladım sana,
Arkada kalmış, tek başına ağlıyordun,
Başını kaldırdım, gözlerine baktım,
Hasretin burukluğu vardı gözlerinde,
Bir damla gözyaşı damladı gül gözlerinden,
Yere düştü, toprağa özlemin acısını anlattı...
Hüzün yıldızları parlıyor bugün gökyüzünde,
Bu gece yine için için yanıyorum,
Oturmuş seni düşünüp ağlıyorum,
Seni, gidişini, sevişini, herşeyini...
Unutamıyor işte seni şu yaralı kalbim,
Yaptıklarını hatırlayıp, pişman oluyor...
Sessizlik çöktü dün gece yine her zamanki gibi içime,
Seni yazdım sessizliğin üstüne, saniyelerin hasretiyle..
Aşkın çilesi, her zamanki gibi yıktı yine beni,
Seni yazdım yüreğime, sessizliğin gürültüsüyle...
Ruhum bir kuş gibi kanat çırpardı ayrılıklara,
Seni çok özledim birtanem...
Senin kokunu duydum.. her rüzgar esişinde..
Sana uzanmak istedim her kuşun gözyaşında..
Seninle konuşmak istedim her bebeğin ilk sesinde..
Gözyaşının yoksulluğunda sana ağladım her gece..
Her korktuğumda seni aradım yanımda..
Saniyelerin asırlara dönüştüğü zamanlar vardır,
Sevgininde hasrete susadığı bir gün,
Sevdiğin uzakta, hasretin kalbindeyken...
Yollar ile yılların olduğu zamanlar vardır aranızda..
Gönlün, aşkın yakıcı ateşiyle yanarken,
Sevdanın son adı olan ölüm damla damla yaklaşır sana,
Ben ve Sen,
Aramızda bir uçurum,
Kıyılarında hasret, boşluğunda çiçek kokusu...
Bir ucunda sen diğer ucunda ben,
Sana ağlar gözlerim, seni göremeden,
Sana çarpar yüreğim, seni her an özleyen...
Yağmurun gözyaşlarını izliyorum bugün,
Gökyüzü dün gece beni izlemiş seni düşünürken,
Gözyaşlarıma özenmiş anlaşılan,
Bir sel olmuş adeta gözyaşları,
Yağmur olarak iniyor yeryüzüne...
Oda, benim sana olan hasretim gibi,
Rüzgar, sonbaharın etkisiyle geziniyor,
Etraftaki kuru yaprakları dansettiriyordu...
O ise bakıyor, ama görmüyordu,
Sadece anıları ve yalnızlığıyla başbaşa oturuyordu...
Yüzünde ince bir gülümseme vardı,
Gülümsemesi, içindeki burukluğu yüzünden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!