Son şiirimi yazıyorum bu gece
Aşk dolu cümlelerim çıkmıyor artık dilimde
Uzaklara uzun uzun bakan gözlerim, doluyor sessizce
O dolan gözlerim kurudu artık sevdiğğim,
Sen yoksun diye..
Sabah uyandığımda doğmayan güneşim gibi
Sensiz geçen Keder dolu gecelerim gibi
Ölmeden mezara girmek gibi
Özlüyorum Seni Deliler Gibi.
Aylar geçip yıllar olsa da
Yıllar geçip zaman dolsa da
Aşkın arzuları beni boğsa da
Bir gün seversin diye bekleyeceğim
Bazen kurşun çöker gözlere
Ağır basar dizlerin yığar yerlere
Namert diller döner yüreğe
Sen bunu bilemedin sevdiğim...! ! !
Aşar durur seni cepheler
Söz verdim
Adını unutmaya, seni unutmaya...
Bir şiir döküldü ardımdan, su yerine
Bir gardan çok daha büyük bir yerden kalktı gönül trenim
Sen mutlu kal diye, bir şehri değil bir ülkeyi terkettim.
Adın kaldı doğan sabahımda, kararan gök yüzümde.
Karanlık bir zindandayım sevdiğim
Umutlarımı sende bıraktım
Kalın duvarlar Güneşimi kapattı
Mavi gökyüzünü sana bıraktım
Senin olsun diye yakamozlar
Seninleyken de sensizken,
Şimdi de sensizim çook uzaklardayken
Söyle Ela Gözlüm,
Nasıl mutlu olabilirim?
Günlerim geçmiyor sensiz
Hayat anlamsız geliyor artık bedenime
Gece kadar karanlık gözlerin
Beni benden alıyor sessizce..
Belki hiç şafak sökmeyecek,
Güneş hiç dogmayacak yarınlarıma.
Bir bulutun gölgesinde serinlemeyecek,
Tek tek dökülürken umutlarım.
Bir deli rüzgar esecek sadece,
Başucuma dikilen selvinin dallarına..
Sensiz duygular kaybolur,
Sen gelince,
Sırasız özlem satırları sonu getirilmemiş ask sözleri.
Sen gidince. Kaybolur desem de hayalin rüyalarımdan,
Kalemi ne zaman satıra vursam
Belli belirsiz oluşu verir adın mısralarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!