Üç beş kişi titretmişti benliğimi
Tuttuğumda ellerini.
Beş on şiir yazmıştım
Yandığımı sanmıştım
Sonra kenara kaldırmıştım.
Uzun zaman geçti üzerinden
Bir gün gitmeni önleyemem
Gideceksin biliyorum
Ama söküp de alamazsın kalbimi
Ölesiye seviyorum.
Seni bilemem,
Bana yaşamak zor gelecek bir süre
Hissedebilir misin acıyı benimle?
Benliğimi sarsan bir titreme, heyecan.
Uzaklara bakan gözlerimin arkasından
Görebilir misin baktığım yeri?
Anlayabilir misin hissettiklerimi?
Ben acılardan öte seni tanıdım.
Ben son şiirimi yazalı
Sen çok değişmişsin.
'Olsun gel' desem,
Şiirlerim küse bana.
Sen ne dersen de.
Bu şiiri yazan ben değilim
Boğazımı yakan alkol değil
Yudumlarken içkimi.
Bana haz veren değil notaların tınısı
Dinlerken en sevdiğim müziği.
Günün batışını seyrederken gözlerim
Vazgeçemedim seni düşünmekten.
Atımı dizginleyemedim.
Her bağladığım yerden kaçtı;
Kopardı zincirlerini.
O hep seni aradı.
O vahşi beyaz atımı
Bir ışık uzandı karanlığa,
Aydınlandı.
Sonra yeni ufuklar açtı göklerde.
Bir yere varmak istemişti,
Ulaştı.
Vardığı yerde kalmadı.
Ne geceler yaşadım ben.
Loş ışıklar altında
Yürüyordum sessiz sokaklarda.
Sonra ürperiyordum birden.
Korkular sarmıştı benliğimi
Arkamdan gelen adımların sesinden..
Bir nefret, bir aşk, bir ıstırap
Yüreğimi dağlayan bir kara bulut
Unut, unut, unut.
Mümkün değil..
Uykularda geçen zaman
Ruyalar, hayaller ve kabuslardır.
Gün olur düşünürüm gene seni.
O en güzel yüzlerini
Düşlerim hep.
Ne kadar korkunç
Bu denli uzakta olmak.
İsteyince dokunamamak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!