Sen bir omuzumda bin iz bırakan
Sen kalbimin içinde bir biz yaratan
Çehremi saran bir gülücük içten içe ağlayan
Bulutlara hasretim ben seni bana uzatan
Abartmıyorum aşığım sana
Ne çizsemki zihnimde
Tutkuyla seven mi
Yoksa eğlenip giden mi
Sormadan eden mi
Yormadan gelen mi bana
Ne çizsemki zihnimde
Sen yolun sonu görünmüyorsun bana
Sen bir avuç toprak hayat verensin bana
Sıradanlaşır çiçekler kokun gelince burnuma
Açılır gözlerim bakışlarında bulurum mânâ
Uyku düşmez gözlerime , huzur yine bana düşer
Kapalı havaya yalvarırım
Tükenmişliği taşıyan bulutlara
Uzaklardaki yıldızlara bağırırım
Yeniden yeşeren umutlara
Dağın zirvesine dert yanarım
Aslında hepsi basit gibiydi
Coşkuyla kovalardı seni kalbim
Aç bir balık gibi
Akrebi koşturan bir yelkovandım
Yirmidört saattim ben
Sancılarımla savaşan bir yıldım
İçimde bir hissizlik var
Taşıyamazken kollarım ruhunu
Aldırış etmeden içimdeki sana
Uyuyamıyorum
Sırtımda hissediyorum yorgunluğunu
Bir neden arıyordum
Aklına gelebilmek için
Seninle aynı yerde karşılaşmaya
Duvarlarını inatla yıkmaya
Sebepsizce
Sebep sendin...
Sivri bir sinek Fethipaşa Korusu'nda
İzin versem sömürecek soğukça kanımı
Ben bir derviş gibi yalnızlar kasabasında
Sen geliyorsun yanıma yakıyorsun canımı
Denizin yorgun dalgalarını izliyordum
Yanıyor hayaller sobada üzerinde bir güğüm
Kaynıyor ümitlerim yangınlarında söndüğüm
Ezelden beri çözülmez aklımın ipleri kördüğüm
Veryansın eder her toprağa hatıranı gömdüğüm.
Aşkımsa içi dopdolu bir boşlukta yuvarlanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!