Geçmişten bir gölge, gözyaşımın her bir damlası
Seni hatırladıkça kanar gönül yarası
Beni benle başbaşa bıraktın
Bak boş kaldı kalbimin tahtı...
Mutluluk hiç uğramaz oldu kapıma
Gözümün önünü kapatan şeyler olmuştur
Yolumdan çekilmeni isterim
Hayalin istemeden aklıma sokulmuş
Bazense terk edilmişçesine kaybolmuş.
Bakarım gözlerinin içine haykırırcasına dolmuş
Gönlümün suçu nedir ki
Adın deftere geçti
Kalemim ona haykırıyor
Sevgim senin için ne ki
Zavallı birini andırıyor...
Adın deftere geçti
Saran bu korku ruhumu.
En sonudur oyunun
Keser oyununu
Adı ölüm, bende korkusu...
Bilirim korkacak var ki
Dağların azizliği tamamıyla gönlünde
Üzerine kar yağdığında titrersin üzerimize
Kelime anlatamaz bunu
Sevgimiz kurulmuş bütünlüğün üstüne...
Hakkın da ödenmez,
Belki, belki bir gün dönersin
Elimde bir gül, yollarını gözlerim
Hatıraların sonsuzluğu düşlerimde
Gözlerini özlerim...
Yüreğim parça parça
Ölüm kadar sessizim bugün
Geceler kadar ıssızım da
Hayata tutunamasam da
Ben de parçasıyım aslın da
Sabah kadar yalnızım bugün
Karanlığın sessizleştiği andır,
Sabahın doğuşu.
Tüm umutların tükendiği andır,
Ayrılığın savruluşu.
Korkunun tesellisi olmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!