Ne bir söz,
Ne bir cümle,
Bazen bir resim bile,
Alt üst etmeye yarar sadece.
Evini, odanı, aklını ve hayallerini.
Geceni ve gündüzünü.
... Sonra belki çay içeriz.
Eğer şansımız varsa, yağmurda yağar.
Damlacıklara huzur yükleriz.
Benim damlam senin damlanı alnından öper.
Güzel şeyler olur belki.
Belli mi olur?
İnsana can yoldaşı olacak birisi lazım aslında.
Aşk denilince aklına ilk önce -ALLAH,
Sonra seni getiren birisi lazım..
Ben bekliyorum hâlâ cevabını.
Ellerini tutmadan, saçını okşamadan, sesini duymadan da,
Severim seni.
Yeterki olumlu birşeyler söyle sen.
Pencereden dışarı bak.
Aynı yağmuru izleyebiliyorsak;
İnan ki hiç bir güzel;
Bana senin baktığın gibi bakmadı.
Gözlerimden gönlüme,
Senin gibi akmadı …
Senden önce hiç kimse beni,
Böyle yakmadı …
İkinci bir şans vermek?
Neden korkuyoruz aslında
Yeniden sevmekten mi
Yoksa yeniden güvenmekten mi?
Aslında denesek?
Deneyip görsek,
Gidişin cam kırıklarına benziyordu,
Her yerde bir parçan,
Hangisini tutacağımı bilemedim.
Belki de bu yüzden kaybettim seni …
Ama bir gün,
Herşeye rağmen yinede gelmek istersen,
Sevgi dolu değildir aslında her gün.
Bir gün, yeniden doğduğumuzu sayarız,
Öbür gün, sayısını unuttuğumuz ölümlerle uyanırız!
Ve yaşam sürekli tekrar ediyordur kendini,
Zorunluluklardan kurtulamayan bir çocuğun düşlerinde …
Sus sadece gözlerin benimle konuşsun.
Emanet canım, senin ellerinde son bulsun.
Dünyanın en mutlu insanı olacaksan eğer,
Alem seni ne kadar sevdiğim duysun.
Kendine gel!
İnsansın sen.
Yaradanın yarattığına yalvarmakta neymiş?
Yaradana Dua ederek yalvarmak varken...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!