Hüzünlü bir güz akşamında,
Mum olsam şamdanında;
Mehtaba inat!
Aydınlatsam yalnız gecelerini...
Kollarının arasında tutuşsam...
Güneşe inat!
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
mum biter,şamdan dolar..lakin ne mum, mumdur artık; ne de şamdan, şamdan!..:))))peki o zaman ne olacak?yenileri mi tutuşturulacak acaba, diye merak ediyorum valla!..nerede,nasıl,ne şekilde desem...şair bilir de'mi!çak kibritleri,kolaylı gelsin...
Merhaba;
İkide bir 'acemiyim şiirde' diyorsunuz ya; bu şiir, sizi yalanlıyor.........Tebrikler.Eeee, ne demişler:'Körle yatan şaşı kalkar.'....:)......Güzledi......
Bu güzel şiire kulak verecektir sayın Atay.. saklayacaktır ..segi ve saygıyla.. Neşer selman
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta