Artık köhne meyhanelere düştü adın...
Gravatsız akşam üstleri Samatya’da
Ucuz şarap içen tüm sarhoşlara,
Trıaşsız birisi dert anlatmakta...
şarap şişelerine vurmakta yüzün,
Sakız leblebisi nasıl bayat bak! ...
Anlatan adamda bir gam, bir hüzün
Sesi boğum boğum göz yaşı berrak...
Artık tüm sarhoşlar tanıyor seni.
Hep senin yüzünden kesik neşeler...
Bütün duvarlarda seni buluyor,
Kırılan kadehler, uçan şişeler...
O.Seyfi şiRiN
HATIRLATMA
Bir salonumuz vardı, loş tapınaklar gibi.
Sen geldikçe bakımlı, sen geldiğince temiz.
Hani duvarlarında sevişirdi sesimiz!
Hani göğsün vururdu bir silah patlar gibi.
şimdi sensiz şu cihan gözümde bir harabe
Sensiz batan her güneş binbir hüsrâna gebe
Sonsuz mesafelerde oynarım da körebe
Kollarım yana düşer, kırık kanatlar gibi...
Kayıt Tarihi : 28.10.2002 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Seyfi Şirin](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/28/samatya-gunlugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!