Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Vurdu mu ilk ışıklar dalgaların üstüne
Sahilde bir telaş bir heyecan bir hüzün
Balıklarda bir korku, bir umut, bir bekleyiş
Habersiz bunlardan işe gidenler
Otobüs durağında gazete okurken
Karanlık yok olup uyandı mı çiçekler
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta