Samatya'da Güneş Doğdumu

Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Vurdu mu ilk ışıklar dalgaların üstüne
Sahilde bir telaş bir heyecan bir hüzün
Balıklarda bir korku, bir umut, bir bekleyiş
Habersiz bunlardan işe gidenler
Otobüs durağında gazete okurken
Karanlık yok olup uyandı mı çiçekler
Dostlar Samatya’da güneş doğdu mu…

Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Meydanda çöpçüler ellerinde süpürge
Geceden kalan umutları süpürdüler mi
Kahvehanelerde sohbet edenler
Sordu mu birbirine, ölen kalan kimler var
Ya merdivenler; boyadılar mı yine renk renk
Geldi mi eski zaman efendilerinin ruhları
Dostlar Samatya’da güneş doğdu mu…

Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Yükseldi mi minarelerden ezan
Saat sekiz olunca, duyuluyor mu çanlar
Tren telaşı kalmamış ne yazık
Nasıl dayanıyor bu yokluğa insanlar
Ya balıkçılar yine bağırıyor mu
Derya kuzusu bunlar, derya kuzusu bunlar
Dostlar Samatya’da güneş doğdu mu…

Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Az sonra yükselir sarar sımsıcak
Doğduğum doyduğum güldüğüm yollar
Tarakçı Hüsnü, Nuri Efendi ve Işkırlak
Ne ömür bitiyor ne hatıralar
Sizi de anılar böyle yakarak
Geçmiş ardınızdan bağırıyor mu
Dostlar Samatya’da güneş doğdu mu…

Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Cadde de dolmuşlar çalışıyor mu
Bir saha vardı ya Yedikule’de
Geçmiş zamanları özlemiyor mu
Merhaba isimli cadde bile var
İnsanı çeşmesi bakkalı farksız
Sokaklar hep aynı Paşa’ya kadar
Dostlar Samatya’da güneş doğdu mu…

Samatya’da güneş doğdu mu dostlar
Narlıkapı uyandı mı bu sabah
Evlerin camından denize bakıp
Gidenlere bin kez çektiler mi ah
Her sokak aşk dolu hatıra dolu
Aklımda kalan hep sevda büyüsü
Gözümde canlanır Arapkuyusu
Dostlar Samatya’da güneş doğdu mu…