Samara Şiiri - İsmail Yiğit Ertürk

Duydum ki Samara
Kolay bitirdi demişssin
Ellerim hiç soğumamış, sürekli sıcakmış
Hep sarılmışım birilerine
Dudaklarım
En nankörde onlarmış
Hiç boş kalmamış
Ve gözlerim Samara
Senden başkasını görmeyen gözlerim
Sen hariç herkesi tanır olmuş

Yazık bana Samara
Verdiğin emeklere yazık
Layık değilmişim sana
Bakışındaki sevgiyi nasılda görememişim
Sen gülerken neden benim olmamış dünyalar
Samara...
Son sözlerimi söylüyorum
N'olur kapa gözlerini

Hani duymuşsun
Kolay bitirmişim ya hani
Yalan söylemiycem Samara
Evet,
Doğru,kolay bitirdim
Artık hiçbir yerim kalmadı
Ciğerimde dahil buna
Yokluğunla bir çırpıda bittim
Özür dilerim çok kolay oldu
Kimden duydun bilmiyorum
Ama haklılar
Ellerim hiç soğumadı
Canım yanıyordu, nasıl soğusun ki
Sarıldım Samara
Senden başkasına sarıldım
Başka birine ihtiyacım vardı
Gidişini o derece kabul edemedim
Hep, sen diye Afrodit'e sarıldım
Dudaklarım konusunda
Sonuna kadar haklısın
Hiç boş kalmadı
Sigara denen bi illete başladım
Bırakamıyorum
Belki senin gibi değil
Ama dudağımda sürekli
Gözlerim seni tanımıyor
Samara, üzgünüm
Sadece aklımdaki siman var
Göremiyorum seni
Geri kalan herkesi görebiliyorum
Herkes siyah
Herkes karanlık