Samanyolu
Ne kadar da uzak, tıpkı içinde senin olduğun hayallerim gibi
Aşkın yolu...
Uzatınca elimi, tutacakmışım gibi oysa
Öyle ya hayallerimde hep yanı başımda olduğun gibi
Bırakınca senli hayallerimi o koca boşluğa
Okyanusun ortasında, dibe doğru hızla batıyor ,boğuluyorum
O bıraktığım boşluktan tutup çekince sen, can yeleği Misali bir anda çıkarıveriyorsun yüzeye, nefes oluyorsun yeniden, bitmiş bedenime
Bırakma diyorum kendime,
onu da kendini de
Bırak kalsın yanı başında yine samanyolun
nefesin, sebebin
Bırak kalsın, kalsın ki yaşayasın.
aşk yolunda aşkın hayaliyle yaşayasın, yaşlanasın
Kayıt Tarihi : 16.2.2022 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buket Yb](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/16/samanyolu-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!